grboslôvje grboslôvja[gərboslôu̯je] samostalnik srednjega spolaveda, ki se ukvarja s proučevanjem in opisom grbov, njihovega nastanka, zgodovine in oblikovanja► sam. beseda + sam. beseda v rodilniku V prvem delu knjige avtor predstavlja osnove grboslovja in zastavoslovja ter povezavo obeh teh starih ved. Začetek grboslovja je bil preprost: po simbolih na ščitih in praporih so vojske prepoznavale svoje vojake. ► priredna zveza - ● grboslovje in zastavoslovje
V grboslovju in zastavoslovju velja pravilo: kakršne barve so na grbu, takšne morajo biti tudi na zastavi. | EDNINA |
| imenovalnik | grboslovje |
| rodilnik | grboslovja |
| dajalnik | grboslovju |
| tožilnik | grboslovje |
| mestnik | pri grboslovju |
| orodnik | z grboslovjem |
| DVOJINA |
| imenovalnik | grboslovji |
| rodilnik | grboslovij |
| dajalnik | grboslovjema |
| tožilnik | grboslovji |
| mestnik | pri grboslovjih |
| orodnik | z grboslovjema |
| MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslovja |
| rodilnik | grboslovij |
| dajalnik | grboslovjem |
| tožilnik | grboslovja |
| mestnik | pri grboslovjih |
| orodnik | z grboslovji |
| EDNINA | DVOJINA | MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslovje | grboslovji | grboslovja |
| rodilnik | grboslovja | grboslovij | grboslovij |
| dajalnik | grboslovju | grboslovjema | grboslovjem |
| tožilnik | grboslovje | grboslovji | grboslovja |
| mestnik | pri grboslovju | pri grboslovjih | pri grboslovjih |
| orodnik | z grboslovjem | z grboslovjema | z grboslovji |
| EDNINA |
| imenovalnik | grboslôvje |
| rodilnik | grboslôvja |
| dajalnik | grboslôvju |
| tožilnik | grboslôvje |
| mestnik | pri grboslôvju |
| orodnik | z grboslôvjem |
| DVOJINA |
| imenovalnik | grboslôvji |
| rodilnik | grboslôvij |
| dajalnik | grboslôvjema |
| tožilnik | grboslôvji |
| mestnik | pri grboslôvjih |
| orodnik | z grboslôvjema |
| MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslôvja |
| rodilnik | grboslôvij |
| dajalnik | grboslôvjem |
| tožilnik | grboslôvja |
| mestnik | pri grboslôvjih |
| orodnik | z grboslôvji |
| EDNINA | DVOJINA | MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslôvje | grboslôvji | grboslôvja |
| rodilnik | grboslôvja | grboslôvij | grboslôvij |
| dajalnik | grboslôvju | grboslôvjema | grboslôvjem |
| tožilnik | grboslôvje | grboslôvji | grboslôvja |
| mestnik | pri grboslôvju | pri grboslôvjih | pri grboslôvjih |
| orodnik | z grboslôvjem | z grboslôvjema | z grboslôvji |
| EDNINA |
| imenovalnik | grboslȏvje |
| rodilnik | grboslȏvja |
| dajalnik | grboslȏvju |
| tožilnik | grboslȏvje |
| mestnik | pri grboslȏvju |
| orodnik | z grboslȏvjem |
| DVOJINA |
| imenovalnik | grboslȏvji |
| rodilnik | grboslȏvij |
| dajalnik | grboslȏvjema |
| tožilnik | grboslȏvji |
| mestnik | pri grboslȏvjih |
| orodnik | z grboslȏvjema |
| MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslȏvja |
| rodilnik | grboslȏvij |
| dajalnik | grboslȏvjem |
| tožilnik | grboslȏvja |
| mestnik | pri grboslȏvjih |
| orodnik | z grboslȏvji |
| EDNINA | DVOJINA | MNOŽINA |
| imenovalnik | grboslȏvje | grboslȏvji | grboslȏvja |
| rodilnik | grboslȏvja | grboslȏvij | grboslȏvij |
| dajalnik | grboslȏvju | grboslȏvjema | grboslȏvjem |
| tožilnik | grboslȏvje | grboslȏvji | grboslȏvja |
| mestnik | pri grboslȏvju | pri grboslȏvjih | pri grboslȏvjih |
| orodnik | z grboslȏvjem | z grboslȏvjema | z grboslȏvji |
grboslôvje grboslôvja[gərboslôu̯je] samostalnik srednjega spolaveda, ki se ukvarja s proučevanjem in opisom grbov, njihovega nastanka, zgodovine in oblikovanjaV prvem delu knjige avtor predstavlja osnove grboslovja in zastavoslovja ter povezavo obeh teh starih ved. ↑grb + tvor. od stcslov. slovo ‛beseda’ eSSKJ: Slovar slovenskega knjižnega jezika 2016, www.fran.si, dostop 24. 11. 2024.
Dostopnost